Geïnduceerde lading betekenis
De grootte van deze geïnduceerde elektromotorische kracht kan ook afgeleid worden met behulp van de lorentzkracht. Immers wanneer de geleider L met een snelheid wordt bewogen, zullen de ladingen in die geleider (elektronen in het geval van metaal) meebewegen. Voor een lading wordt de ondervonden lorentzkracht. Bij het neerzetten op een anders geladen oppervlak kan de lading ongemerkt wegvloeien. Deze verschijnselen zijn vaak niet op te merken doordat de geïnduceerde spanning, die daarbij soms evengoed tot wel 3 kV kan oplopen, en de effecten daarvan klein zijn. Grotere inductie kan leiden tot hoge statische spanningen die wel waarneembaar zijn. Geïnduceerde lading betekenis In het algemeen wordt de ontdekking van inductie toegeschreven aan Michael Faraday, die in het jaar de werking van een elektromagneet, een stroom wekt een magnetisch veld op, probeerde om te keren, een magnetisch veld dat een stroom opwekt.
Elektrostatische inductie
Electrostatic induction, also known as "electrostatic influence" or simply "influence" in Europe and Latin America, is a redistribution of electric charge in an object that is caused by the influence of nearby charges. [1]. Influentie (van Latijn: influere = instromen, binnenvloeien) of elektrostatische inductie is het scheiden van elektrische lading in een voorwerp wanneer dit in de nabijheid wordt gebracht van een ander geladen voorwerp, zonder dat deze onderling contact met elkaar maken.- Elektrostatische inductie electrostatic induction, modification in the distribution of electric charge on one material under the influence of nearby objects that have electric charge. Thus, because of the electric force between charged particles that constitute materials, a negatively charged object brought near an electrically neutral object induces a positive charge on the near side and a negative charge on the far.