Onjuiste betekenis in de wet
De wet geeft drie manieren om te kunnen spreken van bedrog: Een onjuiste mededeling; of; Het verzwijgen van bepaalde feiten waarvan diegene verplicht was deze mede te delen; of; Een andere kunstgreep. Dit betekent niet dat alles wat niet waar blijkt te zijn kan vallen onder de categorie bedrog. In de handboeken wordt benadrukt dat de intrekkingsbevoegdheid primair is bedoeld voor situaties waarin sprake is van nieuwe feiten, gewijzigd beleid, veranderde wettelijke bepalin- gen, de kennelijke en kenbare onjuistheid van het besluit of van laakbaar gedrag van de gea-. Onjuiste betekenis in de wet De wettelijke regeling van dwaling voor het Nederlands burgerlijk recht staat in artikel van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek (art. BW). Met de wederpartij wordt in dit artikel degene bedoeld, die een onjuiste voorstelling van zaken geeft en de vernietigbare rechtshandeling verricht. Het begrip dwaling bestaat ook in het strafrecht.
Juridische betekenis
ri·disch die of dat verband houdt met het recht Voorbeelden: 'Nederlandse en Europese juridische informatie op internet vinden', 'werken als juridisch adviseur' Synoniem: rechtskundig Synoniemen: rechtelijk rechtsgeleerd 5 definities. Hoewel ons juridisch woordenboek op zorgvuldige wijze wordt samengesteld op basis van gegeven definities en vertalingen in bestaande wetgeving, rechtspraak of juridische literatuur kunnen wij niet garanderen dat van ieder begrip een correcte betekenis is weergegeven.Juridische betekenis Wilt u graag de betekenis weten van juridische termen in de rechtspraak? Hier vindt u een juridische begrippenlijst van a tot z.
Wet betekenis
1) regel die door de overheid is vastgesteld en waaraan iedereen zich moet houden Voorbeelden: 'volgens de wet verboden', 'de wet ontduiken' een wet van Meden en Perzen (regel die altijd en voor iedereen geldt) 2) regel die voortvloeit uit ee. Het generieke begrip wet kan twee betekenissen hebben: wet in formele zin een wet in formele zin is een (gezamenlijk) besluit, genomen en kenbaar gemaakt volgens de daartoe vastgelegde procedure door een bevoegd orgaan, de formele wetgever genoemd. wet in materiële zin.- Wet betekenis wet (de; v(m); meervoud: wetten) 1 het geheel van geldende rechtsvoorschriften: boven de wet staan niet aan de wet gebonden zijn; (christendom) de Wet (van Mozes) de tien geboden 2 regel die door de overheid is bepaald en waaraan iedereen zich moet houden 3 natuurlijke gang van zaken in de natuur: de wet van de zwaartekracht; een wet van Meden.